یکی از فناوری‌های جدید در دنیا که در مورد گیاهان و جانوران و حتی انسان مطرح است، کشت بافت یا بهتر بگویم تولید یک موجود زنده از یک یا چند سلول است که حتی براحتی با چشم غیر مسلح دیده نمی‌شود.
پیکره موجودات یک واحد سازنده به نام سلول دارد. سلول‌ها در کنار هم قرار می‌گیرند و یک بافت و بعد یک اندام و در انتها یک موجود را به وجود می‌آورند مثل انسان یا یک اسب یا یک درخت و … این سلول‌ها هر کدامشان بدون هیچ استثنایی دارای یک بانک ژنی هستند؛ یعنی اطلاعات ژنتیکی همه اندام‌ها را در خود دارند و فقط ممکن است برخی از آن ژن‌ها خاموش باشند.
ما از این ویژگی استفاده می‌کنیم و یک سلول یا توده چندتایی از آن را از پیکره موجود برمیداریم و در آزمایشگاه در یک محیط کشت مغذی کاملا استریل قرار داده و با کمک مواد تنظیم‌کننده رشد گیاهی، رشد آن را کنترل می‌کنیم تا به گیاه جدیدی برسیم.
این کار چه مزیتی دارد؟
احتمالاً هر کدام از شما تجربه تکثیر گیاهان خود را دارید؛ مثلا از آن بذر گرفته‌اید و مجدداً کشت کرده‌اید و یا از آن به هر طریقی قلمه تهیه کرده‌اید و از یکی از این دو روش صاحب گیاهی زیبا شده‌اید. انجام هر کدام از این روش‌ها زمان‌بر است؛ مثلا باید کلی صبر کنید تا گیاه بذر دهد یا اینقدر بزرگ شود که بتوان از آن قلمه گرفت و تازه تعداد کمی گیاه نصیب شما می‌شود.
اما در کشت بافت، چون گیاه شما بیشمار سلول دارد پس می‌توانید چند هزار گیاه را در مدت زمان کمی ایجاد کنید. این فرایند نیاز به تجهیزات آزمایشگاهی و تخصص و مواد خاصی دارد، اما این سرعت می‌تواند در عرصه اقتصادی قیمت تمام شده و همچنین امکان دستیابی به گیاهان را برای مصرف کنندگان کلان راحت کند.